Çocukken 6 öğün çikolata yerdim. Sabah,sabah-öğle arası,Öğlen,öğlen-akşam arası,akşam,uykudan önce...Ve varsa yoksa Willy Wonka derdim...Zaten filminde izlediniz,altın bilet ile içeriye çocukları aldıktan sonra hiçbirşey eskisi gibi olmadı.Ben o bileti kazanacağım diye aylarca diyet ve psikolojik tedavi gördüm. Hep içimde kaldı.O Charlie denen kıla bıraktı fabrikayı.Eğitimi lise terk olan Charlie ne kadar uzun süreli işletebilirdi ki.Tomjones da hisseleri dibe vurduğunda artık parmak atma vakti gelmişti.Atladığım gibi fabrikaya gittim.İçeri girdiğimde Umpa Lumpa'lar oturmuş sigara yanında çay içiyorlardı.Şaşırdım,liderleri yanıma geldi,cüce ama çok naziktiler:''Sayın Çip ayağınıza sağlık...'' dedikten sonra çikolata yemek istediğimi farkettim.''Bana çikolata verinde ağzıma da sağlık olsun.'' dedim...Hemen uzattı bir Umpa Lumpa...yediğim gibi tükürdüm.İğrençti tadı.Size neler oluyor be çocuklar,siz böylemiydiniz dedikten sonra,bir dokun bin ah işit misali:''4 aydır maaşımızı alamadık Çip,asgari ücret yürüdü gitti,hala haberi yok.Bu fabrika bizim evimiz,ama çocuklarımızı düşünmemiz lazım.'' Etrafıma baktığımda hangileri çocuk hangileri büyük anlayamadım.O anda içim burkuldu ve inanılmaz bir fikir geldi aklıma:''Türkiye'ye gitmek ister misiniz?'' Herkeste birden bir hurra sesi çıktı,inanılmaz sevinmişlerdi:'' Reina'ya da gidecekmiyiz?'' Kafamı salladım,bana sarıldılar.Hemen Ülker Grup Yönetimini aradım,durum acildi:''Alo,selam ben Çip.İyidir...Ne dicem bu Charlie'nin çikolata fabrikasını satın alalım.İstanbul'a taşıyalım.Tamam mı? İşçiye gerek yok.Umpa Lumpalar geliyor.Buluruz onları oturtacak bir yer,TOKİ inşaatlarından birine yerleştiririz.Tamam o zaman hayırlı olsun.'' telefonu kapadım.Herkes çok mutluydu,duygusal dakikalar yaşanırken birinin sorusu hepimizi coşturdu:''İstanbul Avrupa kültür başkenti değil mi?'' Kafamı salladım,Umpa Lumpaları görmeniz lazımdı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder