İtalyaya gitmeyi oldum olası sevmişimdir.Çok nezih ve entellektüel dostlarım oldu orada.Toprakları bol olsun bir akşam Raphael,Leonardo(da Vinci),Donatelleo ve Michalengelo oturmuş,leziz italyan şarapları tadıyoruz.Da vinci de tık yok,son zamanlarda üreticilik sıfır.Ama dördü kanka,çok tuttum.Hatta dedimki,günün birinde Ninja Kaplumbağalar diye tiplemeler çıkarsa,kesin sizin adlarınızı verirler dedim.Ama anlamadılar,ayrı telden çalıyorduk.Rapho oldukça üretkendi,Da vinciye de bayağı takılıyordu,birşey yapamıyor diye. Da vinci o gece çok içti,onu orda bırakmak istemedim.Evine bıraktım,baktım duvarlarda uçağa benzeyen figürler.İlgilendiğimi sandı,dedim ya bu ne lan?Uçmaz lan bu...Çizeceksen Concorde falan çiz dedim,ismini bile anlamadı.Onu soydum(iyi amaçla) ve yatağına yatırdım.Bende kanapeye kıvrıldım. Sabah bir ses:''Çippppp,çabuk kalk!'' Kanapeden düştüm:''Napoleon mu girdi dedim?'' Ve beni bir koltuğa oturttu,üzerimede entari tarzı birşey verdi giymem için,beni bozar dedim,rica minnet giydirdi.Ve aç susuz 10 saat aynı yere oturdum.Kıçımı hissetmiyordum,sonunda dayanamadım:Ya Leonardo,ben acıktım,yemek sepetinden pizza mı söylesek dedim.Duymamazlıktan geldi,ben sinirlendim.Açken ciddi kalp kırabilen bir tipleme oluyorum.Tam kaydıracakken,bitti dedi...Ve resmi önüme Koydu.Budur dedi.Ne lan bu dedim. Gülmeye başladı:'Mon ami Çip'' dedi. Ya saçmalıyorsun olum,böyle tablo ismimi olur dedim. Poz iyi,köşe bakkalın kızı Mona yı çiz,Mona Lisa koy tablonun adını dedim...Anında fırladı ve Mona ile eve geldi,10 saatte o oturdu aynı kanapeye,aslında kanapeyi değiştirdiler.Ben öyle ısıtmışımki.Arada ben hala açım,gidiyorum dedim,tınmadı.Rapahel ile Roma da Türk lokantasında yedik içtik ...gerisi de bana kalsın. Ve 1 ay sonra Mona Lisa çıkınca Rapho dumur oldu.Ve bana tavır takındı ona yol gösterdim diye.Ben sanatı destekliyorum dedim,o da dumur olmakla yetindi...çokta takarım Rapho'yu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder