Gayda sesini hep sevmişimdir.Onun içinde İskoçlara ayrı bir sempati beslerdim.Gerçi Glasgow Rangers ve Celtic genelde iddiada beni hep yatırsada,sempatimi asla yıkamadılar.İskoçyaya ilk gidişimdi.Ayağımı basar basmaz savaş çıkmış.Gene iş başa düştü dedim,kimdir çıban başı diye sorduğumda''William Wallace'' dediler.İyi götürün beni ona dedim. Enteresan bir arkadaştı,beni sıcak karşıladı,Scotch ikram etti,içtik,hava su derken konu savaşa geldi. Ya William nedir bu savaş,hepimiz kardeşiz dedim. Güldü ve ayaklandı,üzerinde etek vardı.Ve anlatmaya başladı:''Herşey göründüğü kadar basit değil Çip kardeş...Geçenlerde ingilizler bizim Uzun John'a parmak attı.Biz bunun altında kalırmıyız?'' dedi. Eteklerine baktım,John'u kadın sanıp parmaklamışlardı.''Willy şundan bana da versene,giymek istiyorum.'' Hemen getirdiler.Ciddi rahattı,sanki alttan air condition vardı.Pöfür pöfürdü valla. Willy elini omzuma koydu:''Şimdi savaş vakti,var mısın? Yok musun?'' dedi. Ne hissediyorsun diye sordum...Büyük dedi. O zaman varım dedim.Ve o narasını bastı:''Varım diyor...''bir sürü etekli arkadaş alkışladı beni. Dedim yüzlerimizi boyayalım,şık durur.Sağolsun refuze etmedi beni Willy. Ve savaşa gittik,ben bir hendeğe düştüm,3 gün sonra buldular beni.Willy de mevlayı bulmuş o sırada.Toprağı bol olsun.Şeker çocuktu.
Olum fotoğraf çok iyi yaaa..... :)
YanıtlaSilgeberdim gülmekten burda...